Przedstawicielami ustawowymi dziecka są jego rodzice. Każdy z nich może działać jako samodzielny przedstawiciel ustawowy dziecka, o ile oczywiście dziecko pozostaje pod ich władzą rodzicielską. Istnieją jednak pewne sytuacje, w których rodzice nie mogą być reprezentantem dziecka:
- przy czynnościach prawnych między dziećmi pozostającymi pod ich władzą rodzicielską;
- przy czynnościach prawnych między dzieckiem a jednym z rodziców lub jego małżonkiem (poza sytuacjami, w których mamy do czynienia z przysporzeniem na rzecz dziecka albo z należnymi od drugiego rodzica alimentami).
Rodzice nie mogą więc reprezentować dzieci w sprawie, w której występują jako strony lub uczestnicy postępowania. Rodzice nie będą także uprawnieni do reprezentowania dziecka w sytuacji, w której sąd uzna, że zachodzi możliwość sprzeczności interesów między nimi.
Gdy dochodzi do takiej sytuacji, sąd opiekuńczy ustanawia kuratora, którego zadaniem jest reprezentowanie dziecka przed sądem. Może nim zostać adwokat lub radca prawny, osoba posiadająca wykształcenie prawnicze (o ile pozwala na to stopień skomplikowania sprawy). W szczególnych okolicznościach może nim także zostać osoba nieposiadająca wykształcenia prawniczego.
Jednak w każdym wypadku reprezentant musi przede wszystkim kierować się dobrem dziecka oraz wykazywać znajomość jego potrzeb.
0 komentarzy